خبک

۱. = خفه ۲. (اسم مصدر) خفگی؛ فشردگی گلو: تا بمیری به لهو باش و نشاط / تا نگیرد ابر تو گرم خبک (خسروی: شاعران بی‌دیوان: ۱۷۹).