(خ َ بَ) [ ع. ]۱- (اِمص.) پلیدی، نجاست.۲- (اِ.) جرمی که از فلزات پس از گ د اختن آن‌ها در کوره باقی ماند.۳- چیزی که از آن فایده‌ای برده نشود.
فرهنگ فارسی معین
[ خُ بُ ] (ع ص، اِ) جِ خبیث. (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از البستان).
لغت‌نامه دهخدا
[ خُ بَ ] (ع ص) ناپاک. نجس: یا خبث ؛ ای مرد ناپاک. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از البستان).
[ خُ ثِ چَ ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) به اشارهٔ چشم و ابرو و تعنت و تشنیع کردن و آنرا به عربی خبث حدقه گویند. (از آنندراج): ز یک غفلت بخبث چشم و ابرو سیه رو وانمایندت چو زنگی. یحیی کاشی (ازآ ...
[ خَ بَ ثُلْ حَ دِ مُ دْ دَ بَ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) آهن را سرخ کنند در کوره و در آب فرو برند و تا هفت بار این عمل تکرار کنند. (یادداشت بخط مؤلف).
[ خَ بَ ثُرْ رَ ] (ع اِ مرکب) خاک ار زیر گداخته. (از ذخیرهٔ خوارزمشاهی). ثفل قلمی است بغایت قابض و مغسول او جهت التیام جراحت چشم و تقویت باصره و منع ریخت مواد مؤثر است. (از تحفهٔ حکیم مؤمن) ...
[ خُ بَ ] (ع ص، اِ) جِ خبیث. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از قاموس) (از تاج العروس) (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از البستان) (از لسان العرب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
[ اَ بَ ] (ع ن تف) خبیث تر. گنده تر. پلیدتر. (مهذب الاسماء). - امثال: اخبث من ثعلب. اخبث من ذیب الخمر. اخبث من ذیب الغضا. اخبث من ضب. و رجوع به مجمع الأمثال میدانی شود.
[ اَ بَ ثَ ] (ع اِ) رجوع به اخبثان شود.
[ تَ خَ بْ بُ ] (ع مص) خبیث شدن و پلید بودن. (ناظم الاطباء). تکلف کردن به خبث. (از اقرب الموارد).
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.