۱. قطع کردن. ۲. انداختن؛ افکندن؛ ساقط کردن. ۳. دور کردن. ۴. (ادبی) انداختن یا ترک کردن یکی از حروف در نظم یا نثر، و گفتن شعری که مثلاً حرف «ل» در آن نباشد، یا استعمال کلمات بی‌نقطه. ۵. (ادبی) در عروض، حذف یک هجای بلند از انتهای سه رکن مفاعیلن، فاعلاتن، و فعولن که از آن به‌ترتیب فعولن، فاعلن، و فَعَل حاصل شود.