چاریک‌کار

[ چارْ یَ / یِ ] (نف مرکب) چاریک کارنده. چهاریک کار. زارع که از حاصل چهاریک برمیدارد. دهقانی که طبق معمول بعضی از مناطق کشاورزی ایران از بذری که میکارد چهاریک سهم برمیدارد.

لغت‌نامه دهخدا