(پَ خُ) (اِ.) = فرخو: پیراستن درختان، بریدن شاخه‌های زیادی اشجار.
فرهنگ فارسی معین
کسی که بسیار غذا بخورد؛ بسیارخوار؛ شکم‌پرست.
فرهنگ فارسی عمید
[ پُ خوا / خا ] (نف مرکب) پرخواره. پرخور. بسیارخوار. اَکال. شکم خواره. شکم پرست. اَکول. شِکمُو. شکم گنده. گران خوار. شکم بنده. رَزد. رَسْ. عبدالبطن. گلوبنده. شکم پرور. طبلخوار. مقابل کم خوار ...
لغت‌نامه دهخدا
صاحب مال و ثروت بسیار؛ دارای زروسیم بسیار.
پرآز؛ آزوَر؛ حریص.
[ پُ خوا / خا ] (نف مرخم مرکب) حریص. آزور.
۱. پرهوس. ۲. پرآرزو.
[ پُ خوَرْ / خُرْ را ] (حامص مرکب) پرخواری. پرخوارگی. رجوع به پرخوارگی شود.
[ پُ خوَرْ / خُرْ ری ] (حامص مرکب) رجوع به پرخوارگی شود.
[ پُ ] (حامص مرکب) حالت و چگونگی پرخون.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.