(بُ) (اِ.) = بنوه: خرمن گندم و جو و کاه و مانند آن.
فرهنگ فارسی معین
[ بَ نُلْ اَ فَ ] (اِخ) مردمان یونان و همهٔ فرنگیان. (ناظم الاطباء). مردم روم است، بمناسبت زردچردگی در آنان. برخی گفته اند بعلت اینکه اجداد اولیه شان زردچرده بوده اند. (المرصع). نامی است ...
لغت‌نامه دهخدا
[ بَ نُلْ اَ ] (ع اِ مرکب) برادران از یک پدر و مادر. (ملخص اللغات حسن خطیب کرمانی).
[ بَ نُلْ اَ لَ ] (اِخ) ملوک اغالبه. رجوع به اغلب شود.
[ بَ نُلْ حَ ] (ع اِ مرکب) مردمان سلحشور و جنگ آزموده و شجاع و دلیر را گویند. (المرصع).
[ بَ نُطْ طَ ] (ع اِ مرکب) ابن الطریق. (المرصع). رجوع به ابن طریق شود.
[ بَ نُلْ عَ بْ با ] (اِخ) رجوع به بنی عباس شود.
(بَ یا بُ) (ص مر. اِمر.) نگه دارندة زراعت، نگهبان خرمن.
[ بِ نَ گِ رِ تَ ] (مص مرکب) به گرو گرفتن : دو شخص را بنوا گرفت و به بردسیر فرستاد. (المضاف الی بدایع الازمان ص ۵۲). رجوع به نوا شود.
به پستا
فرهنگ واژه‌های سره
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.