ناصرخسرو
معنی
اسم: ناصرخسرو (پسر) (عربی، پهلوی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: n.-khosro(w)) (فارسی: ناصرخسرو) (انگلیسی: naser-khosrow)
معنی: ترکیب دو اسم ناصر و خسرو ( یاری کننده و پادشاه )، از نام های مرکب، ناصر و خسرو، ( اعلام ) ناصرخسرو: [، قمری] حکیم، شاعر و نویسنده ی ایرانی، متولد قبادیان بلخ پیشوای سرزمین های اسلامی، مؤلف سفرنامه، که گزارش سفر هفت ساله ی او به سرزمین های اسلامی است، جامع الحکمتین، خوان الاخوان، گشایش و رهایش، زادالمسافرین، وجه دین، دیوانش نیز چاپ شده است
معنی: ترکیب دو اسم ناصر و خسرو ( یاری کننده و پادشاه )، از نام های مرکب، ناصر و خسرو، ( اعلام ) ناصرخسرو: [، قمری] حکیم، شاعر و نویسنده ی ایرانی، متولد قبادیان بلخ پیشوای سرزمین های اسلامی، مؤلف سفرنامه، که گزارش سفر هفت ساله ی او به سرزمین های اسلامی است، جامع الحکمتین، خوان الاخوان، گشایش و رهایش، زادالمسافرین، وجه دین، دیوانش نیز چاپ شده است