[ سِ پَ بَ دْ / بُ دْ، دِ ] (ص مرکب) که در دل و جرأت سپهبد را ماند. شجاع. دلیر: جهاندیده از شهر شیراز بود سپهبددل و گردن افراز بود.فردوسی. کجا نام آن شاه فیروز بود سپهبددل و لشکر افروز بود ...
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.