اسم: فخر (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: fakhr) (فارسی: فَخر) (انگلیسی: fakhr)
معنی: نازیدن، مباهات کردن، سربلندی، سرافرازی، افتخار، ( در قدیم ) مایه ی سربلندی، مایه ی نازش، ( در قدیم ) بزرگ منشی، بزرگی، ( اَعلام ) فخر رازی: ( = فخرالدین محمّد ابن عمر ) [، قمری] حکیم، متکلم و جامع العلوم ایرانی، که بر بسیاری از گفته های حکیمان پیشین ایراد گرفت و این امر از لحاظ برانگیختن ذهن و توجه اهل تحقیق اهمیت داشت، از آثار اوست: الاَربعین فی اصول الدین، اَسرارالتنزیل، المنطقالکبیر، جامعالعلوم، مفاتیح الغیب و بسیاری آثار دیگر