[ بُ ] (اِ) پر آمدن دل باشد از چیزی. (از فرهنگ اسدی): اگر بتول گرفت از تو این دلم نه عجب بتول گیرد دل از حدیث ناپدرام.؟
لغت‌نامه دهخدا
[ ] (اِخ) شهری است که در زمان ملوک بطالسه به این اسم مسمی شد و همان عکای حالیه میباشد که در قدیم عکو گفته میشد. (از قاموس کتاب مقدس).
[ لِ بَ ] (اِخ) آل رسول از اولاد فاطمه علیهاالسلام : آن بحجت چراغ دین رسول وین بنسبت جمال آل بتول.سنائی.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.