(جَ نّ) [ ع. ] (اِ.) جِ جنت.۱- بهشت‌ها.۲- بوستان‌ها.
فرهنگ فارسی معین
=جنت
فرهنگ فارسی عمید
[ دُ جُ نْ نا ] (ع اِ) جِ دُجنة. (منتهی الارب).
لغت‌نامه دهخدا
[ وَ جَ ] (ع اِ) جِ وجنة. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (دهار). جِ وجنه که به معنی رخسارهٔ آدمی باشد و موی ریش در آنجا نمیروید و آن پهلوی بینی و زیر چشم میباشد و آن موضوع اگرچه جز رخساره ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.