[ وَ تَ ] (مص مرکب) حفظ وفا کردن. صادق و صمیم بودن در دوستی یا زناشوئی یا خدمت به مردم. صاحب وفا بودن. وفادار بودن : بدارم وفای تو تا زنده ام روان را به مهر تو آگنده ام.فردوسی.