[ وَ دِ دَ گِ ] (اِخ) حسن، فرزند قاسم. از ادباء و شعرای معروف ایرانی در سال ۱۲۹۸ هـ . ق. مطابق ۱۲۵۸هـ . ش. در قریهٔ دستگرد اصفهان متولد شد. تحصیلات خود را در رشتهٔ ادبیات فارسی و عربی و فقه و حکمت در اصفهان نزد استادان بزرگ به پایان رسانید. در آغاز نهضت مشروطیت به جرگهٔ آزادیخواهان پیوست و در روزنامه های اصفهان مقالات سیاسی و ادبی و اجتماعی مینوشت. در سال ۱۲۹۸ هـ . ش. مجلهٔ ادبی ارمغان را در تهران تأسیس کرد که مدت ۲۲ سال (با فواصل) منتشر گردید و انجمن های ادبی ارمغان و حکیم نظامی را تشکیل داد و جلسات درس و بحث دایر کرد و کتابهای بسیاری تصحیح و تحشیه و چاپ کرد و در سال ۱۳۲۱ هـ . ش. در تهران درگذشت. (از فرهنگ عمید).