۱. باشد که؛ بُوَد که؛ شاید که: گر بوستان ز باد خزان زرد شد رواست / اندی که سرخ ماند روی خدایگان (عنصری: ۳۴۴). ۲. زیرا که: گر خوار شدم سوی بت خویش روا باد / اندی که بر مهتر خود خوار نیَم خوار (عماره: شاعران بی‌دیوان: ۳۵۷).