۱. برپا داشتن. ۲. (اسم) (فقه) کلمات مخصوصی که بعد از اذان و قبل از شروع نماز بیان می‌شود و شامل اذان به‌اضافۀ لفظ «قد قامت الصلوة» است؛ اذان دوم. ۳. (اسم) «الله اکبر» که در آغاز نماز گفته می‌شود. ۴. [قدیمی] در جایی ماندن.