[ نَ ] (اِخ) ابن عوض کرمانی، ملقب به حکیم برهان الدین، از طبیبان و دانشمندان قرن نهم هجری قمری است. وی به دعوت الغ بیک گورکانی از کرمان به سمرقند رفت و تا پایان عمر الغ بیک در سمرقند در دربار او به عزت زیست و به اشارت او بر کتاب الاسباب و العلامات محمدبن علی سمرقندی شرحی نوشت. (صفر ۸۲۷). پس از مرگ الغ بیک وی به سال ۸۵۳ هـ . ق. به دیار خود کرمان باز آمد و تا پایان عمر در این شهر بود. دیگر از تصانیف اوست: شرحی بر کتاب موجز القانون ابوالحزم علاء الدین قرشی، معروف به ابن النفیس که به شرح نفیسی معروف است و نیز کلیات شرح نفیسی و بحارین در طب و رساله ای در سمومات. (از مقدمهٔ فرهنگ ناظم الاطباء، فرنودسار) (الاعلام زرکلی ج ۹ ص ۱۶). رجوع به کشف الظنون ج ۱ ص ۷۷ و معجم المطبوعات ص ۱۸۶۴ شود.