[ اَ تَ ] (مص مرکب) جان را روشن کردن. جان را فروزش دادن. رجوع به جان افروز شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ دَ اَ تَ ] (مص مرکب) افروختن: اشتعال، تشعل؛ درافروختن آتش. (از منتهی الارب ). رجوع به افروختن شود.
[ شَ بَ اَ تَ ] (مص مرکب) شمع برفروختن. شمع روشن کردن. سوزاندن شمع روشنایی را. (یادداشت مؤلف): هر آن شمعی که ایزد برفروزد هر آن کس پف کند سبلت بسوزد. ابوشکور بلخی. زرد گلان شمع برافروختند ...
[ اَ تَ ] (مص مرکب) روشن ساختن گیتی. منور کردن جهان.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.