[ مُ تَ شِ رَ ] (ع ص) تأنیث منتشر. رجوع به منتشر شود. || (اصطلاح منطق) قضیه ای است که مرکب از منتشرهٔ مطلقه و لادوام ذاتی باشد. که آن لادوام اشارت به قضیهٔ مطلقهٔ عامه باشد، مثال: «کل انسان متنفس وقتاً ما»؛ ای لا شی ء من الانسان بمتنفس بالفعل. (از فرهنگ علوم عقلی سجادی). رجوع به ترکیب بعد شود. - منتشرهٔ مطلقه؛ قضیهٔ منتشرهٔ مطلقه قضیه ای است که حکم در آن به ضرورت ثبوت محمول برای موضوع یا سلب او از آن در وقت غیرمعین از اوقات وجود موضوع باشد، مثال: کل انسان متنفس وقتاً ما و لا شی ء من الانسان بمتنفس وقتاً ما. (از فرهنگ علوم عقلی سجادی). رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون شود.