مناره
معنی
[ مَ رَ ] (اِخ) در بیت زیر از خاقانی
ظاهراً همان منارةالقرون است که یاقوت در
معجم البلدان شرحی دربارهٔ آن دارد:
رانده از رحبه دواسبه تا مناره یکسره
از سم گوران سر شیران هراسان دیده اند.
خاقانی (در شرح منازل و مناسک راه کعبه،
دیوان چ سجادی ص ۹۰).
رجوع به منارةالقرون شود.