(اَ گَ) (اِ.) پارة آتش، شراره، جرقه.
فرهنگ فارسی معین
[ اَ گَ رِ ] (اِ مرکب) جای اخگر. محل سوختن. کانون. آتشدان. منقل : می تواند شعلهٔ آهم پر پروانه شد کو سمندر تا بگویم اخگرستانم توئی. ظهوری.
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.