مقننه
معنی
[ مُ قَ نْ نِ نَ / نِ ] (ع ص) تأنیث مقنن.
رجوع به مقنن شود.
- قوهٔ مقننه؛ قوه ای که حق قانونگذاری
دارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و
رجوع به همین ترکیب ذیل «قوه» شود.
- هیئت مقننه؛ مجموع مردمی که حق
وضع قانون دارند. قوهٔ مقننه. (یادداشت به
خط مرحوم دهخدا).