[ مُ تِ ] (ع ص) مقاتله و کارزار کننده. (غیاث) (آنندراج). با هم کارزارکننده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به مقاتلهٔ شود. || جنگجو. سپاهی. مبارز و خونریز. (از ناظم الاطباء): از غفلت و تفریط او (امین خلیفهٔ عباسی) حکایت کنند که علی بن عیسی بن ماهان را با پنجاه هزار سوار مقاتل... از بغداد به خراسان روانه کرد. (تجارب السلف).