۱. مبهم بودن. ۲. پیچیده بودن. ۳. (اسم) (ادبی) در بدیع، به کار بردن کلماتی در نظم یا نثر که احتمال دو معنی متقابل داشته باشد، یعنی هم مدح باشد و هم ذم، مانندِ این شعر: ای خواجه ضیا شود ز روی تو ظلم / با طلعت تو سور نماید ماتم (رشیدالدین‌وطواط: حدائق‌السحر فی‌دقائق‌الشعر)؛ ذووجهین؛ محتمل‌الضدین. ٤. (اسم) [قدیمی] انگشت شست.