[ مُ طَ فا ] (اِخ) ابن محمدبن
رحمهاللََّهبن عبدالمحسن ايوبی انصاری
رحمتی، مکنی به ابوالبرکات. فقيه دمشقی. از
دانشمندان حنفی بود در سال 1187 هـ . ق. به
مدينه مهاجرت کرد و به مکه رفت و به سال
1205 هـ . ق. در آنجا درگذشت. از آثار
اوست: حاشيهای بر مختصر شرح التنوير
علايی و چند حاشيه و شرح و رسالهٔ منظوم و
منثور ديگر. وی به سال 1135 هـ . ق. متولد
شده بود. (از اعلام زرکلی).