[ مُ مِ نَ ] (ع ص) تأنيث مُسمن: أمرأه مسمنه؛ زن فربه خلقی. (از اقرب الموارد). مُسمَنه. و رجوع به مُسمَنه شود.
لغتنامه دهخدا
[ مُ سَمْ مِ نَ ] (ع ص) تأنيث مُسمِّن. فربهکننده. ج، مسمّنات. (يادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به مسمن شود.
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.