[ بَ / بِ ] (اِ مرکب) آب تابه. ظرفی فلزین با لوله ای بلند که در آن آب گرم کنند. مِحَمّ. || اِبریقی از فلز و بیشتر از مس که در طهارتخانه بکار برند. قُمْقُمه. (مهذب الاسماء). قُمْقُم. کُم ...
لغت‌نامه دهخدا
(~. دُ)(ص مر.) دزدی که چیزهای کم ارزش می‌دزدد.
فرهنگ فارسی معین
[ بَ / بِ نَ / نِ ] (اِ مرکب) بیت الخلا.
[ بَ / بِ لَ گَ ] (اِ مرکب) ابریق و لگنی فلزین برای شستن دست و دهان پیش و بعد از طعام.
[ بَ / بِ ] (ص مرکب، اِ مرکب) آفتابه دار.
[ بَ / بِ گُ ] (اِ مرکب) آفتابه و لگنی کوچک که گاه خفتن دارند میختن شب را یا بیماران و پیران را.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.