مرکب انداختن

[ مَ کَ اَ تَ ] (مص مرکب) کنایه از تاختن و حمله کردن : مسلمانان در موافقت او مرکب انداختند و نیک بکوشیدند. (ترجمهٔ اعثم کوفی ص ۱۰۵).