مرضاة
معنی
[ مَ ] (ع مص) خشنود گردیدن.
(منتهی الارب). خشنود شدن و پسندیدن.
(دهار). خشنود گردیدن و پسند کردن چیزی
را و قناعت کردن. (آنندراج). || (اِمص)
مرضات. خشنودی. (دهار). در مقابل سخط و
خشم. (از اقرب الموارد). رضا [ رِ / رُ ] .
رضوان [ رِ / رُ ] . ج، مَراضی. (دهار). رجوع
به مرضات شود.