[ مُ صِ ] (ع ص) نعت فاعلی از مصدر ارصاع. رجوع به ارصاع شود. || خرمابن بچه دار. ج، مراصع. (منتهی الارب). نخل که آن را «رصع» باشد. ج، مراصیع. (از اقرب الموارد). و رجوع به رصع شود.