[ بَ ] (اِ مرکب) رئیس خانه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رئیس خانواده و ظاهراً مقصود از مان بذان یک عده از اصیل زادگان زمان اشکانی بودند که مالک مقداری زمین بودند و آنان را اعیان درجهٔ دوم باید خواند. (ایران در زمان ساسانیان ص ۳۱ و ۳۲). و رجوع به همین مأخذ ص ۱۳۲ شود.