لقمه‌آلای

[ لُ مَ / مِ ] (نف مرکب) آلوده کنندهٔ لقمه. رجوع به آلای شود: لبش گاهی بخواهش لقمه آلای ولی در زیر لب لخت جگرخای. طالب آملی.