[ گُ / گَ سُ ] (اِ مرکب) مری و آن معدهٔ آدمی و شکمبهٔ حیوان است چسبیده به حلقوم. (ولف). غلقمه. (منتهی الارب): فؤاد؛ آنچه به گلو سرخ آویخته باشد از گلو و شش و دل. (منتهی الارب).