[ گَ لَ / لِ گَ لْ لَ / لِ هِ سَ عَ / عِ ] (اِخ) (رودخانهٔ...) آبش شیرین مایل به شوری است. رودخانه مرز چندین ده را آب دهد و چون به ناحیهٔ گله گاه رسد از تنگ رودَر گله گاه بیرون رفته به آب چشمهٔ اوین و آب چشمهٔ رودَر پیوسته [و وارد] رودخانه کشار شود. (فارسنامهٔ ناصری گفتار دوم ص ۳۲۹).