[ گُ غَ ] (اِ) پشم نرمی باشد که از بن موی بز به شانه برآرند و از آن شال بافند. (الفاظ الادویه) (برهان) (آنندراج). آن موی را کرک و کلک و تبت و تبد، نیز گویند. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج) (جهانگیری): نه از شالبافان این روزگارم که گلغر ندانند باز از بریشم. نزاری قهستانی (از (آنندراج).