گزش

[ گَ زِ ] (اِمص) گزیدن. لَسع. لَدغ. (منتهی الارب): من بفریاد از عنای سبش نیش از الماس دارد او به گزش.طیان. || با زخمه زدن ذوات الاوتار، مقابل کشش.

نوعی زینت که با اشارۀ سریع به نت مجاور و بازگشت به نت اصلی اجرا می‌شود [موسیقی]

واژه‌های مصوب فرهنگستان