[ گِ گِ رِ تَ ] (مص مرکب) گرد کسی یا چیزی را گرفتن. اطراف و جوانب او را گرفتن. محاصره کردن. اِغتفاق. (از منتهی الارب): گسست و به خاک اندر آمد سرش سواران گرفتند گرد اندرش.فردوسی.