[ گِ خوا / خا ] (نف مرکب) مردم خورنده و بسیارخوار و شکم پرست. (برهان). پرخور. سخت پرخور: آن سبک روح همچو روح برفت وین گران خوار همچو ریگ بماند. (لباب الالباب جزء اول ص ۱۸۰).