[ گَ / گِ طَ ] (ص مرکب) خسیس. دنی. (آنندراج). لئیم یا پست فطرت. کسی که طبعاً گدا و مایل به گدایی باشد: گداطبع اگر در تموز آب حیوان به دستت دهد جور سقا نیرزد.سعدی. خواجه می نازد به سیم و زر گداطبع [ و ] بلاست خواجه آن باشد که در مهر و وفا درویش نیست. نورالدین ظهوری (از آنندراج).