[ گَ ] (اِخ) نام محله ای است از محلات تبریز. (برهان) (جهانگیری) (آنندراج): تبریز مرا رأفت جان خواهد بود پیوسته مرا ورد زبان خواهد بود تا درنکشم آب چرندآب و گجیل سرخاب ز چشم من روان خواهد بود. شیخ کمال خجندی (از جهانگیری). || نام قبرستانی که به نام محلهٔ «گجیل» می خوانند و قبر شمس تبریزی علیه الرحمه در آن قبرستان است. (برهان).