کوه‌سنب

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ سُمْبْ ] (نف مرکب) کوه سنبنده. آنکه کوه را سوراخ کند. (فرهنگ فارسی معین): کوه سنب از خدنگ قاف شکاف چرخ دوز از سنان ناوک لاف. سنائی (حدیقه از فرهنگ فارسی معین).

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش