[ دَ ] (نف مرکب) آنکه یا آنچه کوه را بدرد. کوه شکاف. (از فرهنگ فارسی معین): نوک سنان کوه در سینه دوز او از بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد. (جوامع الحکایات از فرهنگ فارسی معین).