[ کَ ] (نف مرکب) کمانداری را گویند که که در فن تیراندازی بی نظیر باشد. (برهان) (از ناظم الاطباء). کماندار. (فرهنگ فارسی معین): به نیروی دست کمانگیر او بیفتاد الانی به یک تیر او.نظامی.