پر؛ انبوه؛ بسیار.
فرهنگ فارسی عمید
[ کُ ] (اِ) گشن. فحل. (ناظم الاطباء) (برهان). رجوع به گشن شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ کَ شَ / شِ / شْ ] (ص) گُشن. بسیار. انبوه. فراوان. بسیار انبوه : از ایوان گشتاسب تا پیش کاخ درختی کشن بیخ و بسیارشاخ.فردوسی. کشن لشکری سازد افراسیاب به نیزه بپوشد رخ آفتاب.فردوسی. درختی ...
[ کُ خوا / خا ] (نف مرکب) گشن خواه. مست. فحل جوینده. رجوع به گشن و گشن خواه شود.
[ کُ شَ ] (اِخ) نامی که سابقاً به قسمت جنوبی هند و چین اطلاق می شده است.
[ کَ / کِ شَ دَ / دِ ] (حامص) حالت و عمل کَشنده. (یادداشت مؤلف).
[ کَ / کُ / کِ شْ / شَ نِ ] (اِ) نخود. || کرسنه. گاودانه. کشنک. || باقلا. (ناظم الاطباء).
[ کُ ] (حامص) گشنی. حالت فحل. رجوع به گشنی شود.
[ کِ / کُ ] (اِ) کرسنه. نوعی از غله باشد میان ماش و عدس که خوردن آن گاو را فربه کند. (برهان). گاودانه. کرشنه.
[ کُ ] (اِ) کرسنه. رجوع به کرسنه و کشنی شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.