[ کَ / کِ وَ ] (اِ مرکب) جِ کشاورز، برزیگران. زراعت کنندگان. یکی از طبقات چهارگانهٔ ملت ایران بنابر کتب مذهبی زردشتی و مقصود اشراف و ملاکین اند و گرنه خود زارعان جزو بزرگان بوده اند. (از ایران در زمان ساسانیان کریستن سن). قسم سوم از چهار قسم طوایف ایران. نسودی (صحیح پسودی یا بسودی). فردوسی دربارهٔ این طبقه از طبقات چهارگانه گوید: نسودی سه دیگر گره را شناس کجا نیست بر کس از ایشان هراس بکارند و ورزند و خود بدروند بگاه خورش سرزنش نشنوند. رجوع به نسودی در برهان شود.