[ ظِ ] (اِخ) (موسی...) یکی از بزرگان شاعران متأخر عثمانی است و مهارت تامه ای در مرثیه و هجا دارد. در قصبهٔ قونیچه از عرنودستان (ارناودستان) به سال ۱۲۳۷ هـ .ق. متولد شد و با پدرش حسین بک به دارالسیادهٔ استانبول آمد و مدتی مشغول تحصیل بود. بعدها در زمرهٔ منشیان دربار درآمد و به تدریج حائز رتبه های گوناگون نظامی و غیرنظامی گردید. مردی حرّاف و مستعد بود و به کثرت محبت به خاندان نبوت و دوستی اهل بیت شهرت یافت، و اهل طریقت بود. قسمت مهمی از اشعارش مشتمل بر نعت و مرثیه و مناجات میباشد... (از قاموس الاعلام ترکی).