[ غَ کَ / کِ دَ ] (مص مرکب) زیان کشیدن. زیان بردن. ضرر بردن : قلم بگیر و فزونی مجوی و غبن مکش اگر به حکمت و علم اندر اهل پایگهی. ناصرخسرو. شادی که غبن میکشی و دم نمیزنی در شهر این معامله با هر گدا رود. ملا نظیری نیشابوری (آنندراج).