[ عَ یْ یا ] (ع ص) رجل عیال؛ مرد خرامان به ناز. فرس عیال؛ اسب خرامنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). به خود بالیده و خرامان در راه رفتن خود، و آن صفت برای شخص و اسب و اسد واقع میشود. (از اقرب الموارد).