علیاری
معنی
[ عَ ] (اِخ) حسن بن علی بن
عبداللََّه بن محمدبن محب اللََّه بن محمدجعفر
علیاری قراجه داغی تبریزی. اصولی و فقیه.
وی بیش از ده سال در نجف اشرف اقامت
داشت و نزد بسیاری از علما تحصیل کرد.
سپس به تبریز بازگشت و در سال ۱۳۵۸
هـ . ق. درگذشت. او راست: ۱- بدائع الاسلام
فی شرح شرائع الاسلام. ۲- جامع السعادة.
۳- صراط النجاة. ۴- مشکاة الاصول الی
علم الاصول، در سه مجلد. ۵- مشکاة الانوار
فی اصول الدین، در دو مجلد. (از
معجم المؤلفین ج ۳ ص ۲۵۶ از اعلام الشیعة
آغابزرگ ج ۱ ص ۴۱۶). و نیز رجوع به حسن
علیاری شود.