[ کَ نَ / نِ تَ ] (مص مرکب) بر کنار بودن. بر ساحل جای داشتن. دور از میانه بودن : کرانه داشتم از بحر فتنه چون کف آب نهنگ عشق توام در میانه بازآورد.خاقانی.
لغت‌نامه دهخدا
(~. گِ رِ تَ) (مص ل.) کناره - گیری کردن.
فرهنگ فارسی معین
[ کَ نَ / نِ گِ رِ تَ ] (مص مرکب) اعتزال جستن. عزلت گزیدن. (یادداشت مؤلف). کرانه کردن. کرانه جستن : چون دشمنان کرانه گرفتی ز دوستان تا قول دوستان من اندر تو گشت راست. فرخی. زین جفته خوری ...
[ کَ نَ / نِ گُ دَ ] (مص مرکب) دوری جستن : ز خاقان کرانه گزیدی سزید که رای تو آزادگان را گزید.فردوسی.
ویژگی کرانۀ دریاچه و دریا و اقیانوس [اقیانوس‌شناسی]
واژه‌های مصوب فرهنگستان
اثر سطح آب بر ساحل که با کِشَند تغییر می‌کند [ژئوفیزیک]
ویژگی ناحیه‌ای بستری که دقیقا زیر خط فروکِشَند قرار دارد [ژئوفیزیک]
[ سَ نَ ] (ع ص) مؤنث سکران. (منتهی الارب) (آنندراج).
پاس
فرهنگ واژه‌های سره
فام‌تنی که میان‌پار آن بسیار نزدیک به انتهای یک سر آن قرار دارد |||متـ . کرانه‌میان acrocentric [زیست‌شناسی - ژن‌شناسی و زیست‌فنّاوری] ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.