عبدالغنی
معنی
[ عَ دُلْ غَ نی ی ] (اِخ) ابن
عبدالواحدبن علی بن مسرور المقدسی
الجماعیلی الدمشقی حافظ حدیث بود. در
جماعیل (نزدیک نابلس) متولد شد و به
دمشق سکونت جست. او راست: الکمال فی
اسماء الرجال در دو مجلد. الدرة المضیة فی
السیرة النبویة. العمدة فی الاحکام. النصیحة
فی الادعیة الصحیحة. اشراط الساعة و جز آن.
وی به سال ۵۴۱ هـ . ق. متولد و به سال ۶۰۰
هـ . ق. به مصر درگذشت. (از الاعلام زرکلی).